เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางสู่แปซิฟิกใต้ ฉันติดต่อ Steve ที่ Waihana วันออกเดินทางของเราใกล้เข้ามาแล้วและชุดดำน้ำก็เป็นที่ต้องการอย่างมากในช่วงฤดูหนาว ส่งผลให้สินค้าในคลังของ Waihana เกือบหมด ฉันกับสตีฟคุยกันนานกว่าหนึ่งชั่วโมงราวกับว่าเราเป็นเพื่อนเก่าที่ตามทันกัน มันเป็นช่วงเย็นวันอังคารหลังเวลาทำการ เขาอยู่ริมชายหาดดูลูกชายของเขาโต้คลื่นบนชายฝั่งทางเหนือของโออาฮู ฉันกำลังสแกนคลื่นจากโต๊ะปิกนิกบนชายฝั่งทางเหนือของเกาะคาไว
หลังจากติดต่อกับ Steve แล้ว ฉันสัมผัสได้ถึงความพิเศษของรองเท้าแตะแก้วของชุดดำน้ำ Waihana อยู่แล้ว แม้ว่าฉันจะไม่เคยลองใส่เลยและก็ยังหาซื้อไม่ได้เลย มันเลยเกิดเป็นความตั้งใจ และการรับรู้ และความเข้าใจ ในฐานะผู้คนแห่งท้องทะเล เรามีพื้นฐานร่วมกันที่มีสภาพคล่องมากกว่าแผ่นดิน ข้อความของเราได้รับการแลกเปลี่ยนอย่างลื่นไหลผ่านสื่อที่เอื้ออำนวยซึ่งฝังอยู่ในเลือดอิ่มตัวของน้ำเกลือของเรา เราพูดภาษาเดียวกัน มันเข้ากันได้อย่างลงตัว
สิบนาทีต่อมา สตีฟก็โทรกลับหาฉัน มีชุดดําน้ำผู้หญิงคนหนึ่งขนาดเท่าฉันที่ร้านดำน้ำทางฝั่งตะวันออกของเกาะคาไว เสร็จแล้ว
เรือ Wild Thing ซึ่งถูกละทิ้งจากทะเลแปซิฟิกเหนือของฮาวาย เต็มไปด้วยกระดานโต้คลื่น SUPS ปืนหอก หอกไม้สน ท่อหายใจ ครีบเสบียง และกะลาสีเรือเค็มหกคน 17 วันต่อมาและเค็มขึ้นอีกเล็กน้อย เราขึ้นฝั่งทางตะวันออกไกลของทูอาโมทัส เหนือระดับน้ำทะเล ไม่มีอะไรให้ดูมากนัก มีผืนดินรูปโดนัทบางๆ ล้อมรอบทะเลสาบด้านใน ทำให้เกิดรัศมีที่เต็มไปด้วยปะการังที่ปกป้องเราจากมหาสมุทรเปิด ภายในทะเลสาบ เราสร้างที่จอดเรือติดกับโครงสร้างฟาร์มไข่มุกที่ทรุดโทรมและมีเสาค้ำบนยอดปะการังน้ำตื้น นี่จะเป็นฐานทัพโจรสลัดของเราไปอีกสี่เดือนข้างหน้า
ในอีกสี่เดือนข้างหน้า ฉันอาศัยอยู่ใต้น้ำจริงๆ ฉันเตะมากกว่าที่ฉันเดิน ฉันนกพิราบมากกว่าที่ฉันนั่ง ฉันใช้เวลาหลายนาทีในการกลั้นหายใจมากกว่าการหายใจ ในทะเลสาบและบนขอบมหาสมุทรเปิด ฉันได้เรียนรู้พันธุ์ปลาในท้องถิ่นและพฤติกรรมของพวกมัน ฉันเดินไปตามกระแสน้ำและสำรวจโครงข่ายที่กว้างขวางของโครงสร้างปะการังที่สลับซับซ้อน ฉันตกปลา ว่ายน้ำ โต้คลื่น และจมลงในความยอมแพ้อันแสนหวานที่ฉันเกิดมาจากน้ำจริงๆ
แม้ว่าการเดินทางส่วนใหญ่จะเป็นสภาพอากาศแบบบิกินี่ในเย็นวันหนึ่ง แต่องค์ประกอบต่างๆ ก็คมชัดพอที่จะรับประกันชั้นฉนวนที่หนาขึ้น ฉันสวมชุดเวทสูทไวฮานาสวมชุดเกราะอย่างตื่นเต้น คว้าหอกเสาแล้วไถลออกจากท้ายเรือทันที เย็นวันนั้นเอง เมื่อพระอาทิตย์ตกดินที่ส่องแสงเรืองรองกลายเป็นแสงสีพาสเทล ครั้งหนึ่งฉันประดับตัวเองด้วยมานาของไวฮานา—เป็นครั้งแรกที่ฉันแทงปลาด้วยหอก ฉันกับทาติ (ปลายูนิคอร์น) เราเชื่อมโยงกัน เช่นเดียวกับที่สตีฟกับฉันเชื่อมโยงกัน เราทุกคนเกิดมาจากน้ำ
จากสถานที่แห่งความเข้าใจร่วมกัน ความเคารพ และความเคารพต่อมหาสมุทรแห่งนี้ คือที่ซึ่งชีวิตเจริญรุ่งเรือง เป็นที่ซึ่งพบการเชื่อมโยง—ที่ซึ่งสายใยแห่งความจริงนิรันดร์ถักทอเข้าด้วยกันโดยสัญชาตญาณและอุทิศให้โดยความบังเอิญอันเค็ม มันคือจุดที่ทุกอย่างสมเหตุสมผล การรบกวนแผ่นดินลดลงและประสาทสัมผัสกลับมามีชีวิตชีวา
ตอนนี้ฉันกลับมาบนชายฝั่งทางเหนือของเกาะคาไว ซึ่งตั้งอยู่บนบ้านลอยน้ำในอาสนวิหารอันยิ่งใหญ่แห่งอ่าวฮานาเลย์ ผืนน้ำฮาวายกำลังกวักมือเรียก ชุด Waihana ของฉันกำลังรออยู่ การเชื่อมต่อระดับลึกกำลังเรียกร้อง และหลังจากล่องเรือเป็นระยะทาง 8,000 ไมล์ทะเลในมหาสมุทรแปซิฟิก ฉันก็พร้อมที่จะสัมผัสประสบการณ์อ้อมกอดอันนุ่มนวลของท้องทะเลที่คุ้นเคยเหล่านี้ พร้อมด้วยมุมมองที่สดใหม่และความพึงพอใจของชุดสูทที่สร้างขึ้นอย่างตั้งใจ
